A centrocampista pontevedresa Tere Abelleira convértese na segunda galega que asina un gol na fase final dun Mundial de fútbol feminino. Seguramente moitas das persoas que estades lendo este artigo xa tedes na mente quen foi a primeira. Efectivamente: Vero Boquete.
O fútbol, un dos deportes con máis seareiros no mundo adiante, foi visto durante moitos anos como unha competición dominada por homes. Ese pensamento xa non ten sitio. Mudou. O seguimento in situ e través das transmisións televisivas, dá conta do tirón do futfem entre seareiros de diferentes partes do Globo. Nomeadamente en España este deporte está a gozar dun bo momento, tanto na calidade do xogo que se desenvolve nos campos por parte das futbolistas, como no apoio que teñen desde as bancadas pola afección.
As mulleres levan décadas loitando por ser recoñecidas e respectadas no ámbito deportivo, enfrontándose a prexuízos e discriminación. O fútbol foi un deses espazos. Pero, como o balón, o mundo xira e avanza. Son pequenos os pasos cara a igualdade, pero firmes.
Tere Abelleira está a ter continuidade no once
A Vermella está a disputar un Mundial que, polo de agora, pinta ben. E aos nomes habituais como Alexia Putellas ou Jenni Hermoso, súmanse outros como o da galega Tere Abelleira, que está a ter continuidade no once inicial polo que está a optar ata o de agora Jorge Vilda.
A pontevedresa, ex do Dépor ABANCA non so conduce a redonda con tino polos tepes das antípodas, e que ademais está a xerar perigo e incluso xa ten anotado un gol. Foi o que abriu a lata da goleada de España a Zambia (5-0) que coloca ao equipo que adestra Jorge Vilda en oitavos de final, pendentes de saber se, ademais, serán primeiras de grupo.
So con ese gol na Copa do Mundo Tere Abelleira xa deixou unha marca indeleble no o fútbol galego.
Como outras futbolistas, non o tivo doado para despuntar no balompé, pero con determinación e paixón, abriuse paso no mundo do fútbol desde terras galegas ata, polo de agora, defender a elástica do Real Madrid nas competicións de clubs. O paso á Selección Española absoluta era un camiño natural vista a súa traxectoria, pero a estabilidade nas convocatorias tardou un pouco máis.
Co seu xogo Tere Abelleira demostra con cada pase, con cada desmarque, ou con golazos como o que marcou ante Zambia desde fóra da área, que o fútbol non é, en absoluto, un xogo masculino, senón unha paixón compartida por todas e todos, independentemente do seu xénero. O deporte non ten xénero.
Aínda que estamos diante dunha futbolista moi moza, todo parece indicar que se o papel de Vero Boquete foi inspirador para moitas futbolistas como a propia Tere Abelleira, a influencia da pontevedresa nas vindeiras xeracións do fútbol feminino galego seguramente será tamén fonda.
Cada vez que unha deportista triunfa, derruba muros mentais noutras cabezas, abre portas, xera ilusións, crea novas arelas que agroman nos peitos das futuras xeracións que teñen, por fin, como resaltou tantas veces Vero Boquete: referentes. Espellos nos que mirarse. Tere Abelleira é agora mesmo iso para moitas futbolistas mozas galegas.
Dos seus centros, ademais de goles, xurdirán soños que darán como froitos novas xogadoras que anhelan unha carreira neste deporte.
Ese gol anotado por Tere Abelleira nas antípodas (que entrou por toda a escuadra) é moito máis que un tanto que suma nun resultado amplo para unha Selección que promete. É un PÓDESE que se encende na mente dunha nena que se cadra agora mesmo está pateando un balón nunha praia en calquera lugar de Galicia, poñamos por caso Bastiagueiro, Silgar, Barrañán, A Rapadoira… elixide o areal, é o mesmo. O que conta é que a ilusión está sementada grazas a un gol dunha galega no Estadio Eden Park de Auckland.
