Parece domingo. O minutero marca as 8:47. Hora de poñerse en pé e volverse a facer as preguntas de cada mañá. Canto tempo máis durará este confimaniento? Haberá finalmente Liga? Cando serán os XX.OO.? Son moitas as dúbidas que nos asaltan ás amantes do deporte durante estas últimas semanas. Vivimos en tempos revoltos non só para o deporte, senón para a sociedade en xeral.
Ducha e café listo para tachar con incerteza e preocupación outro día máis no almanaque. 9:17 comeza unha xornada máis de teletraballo mentres nos debatemos se poñernos ou non máscara para baixar a facer a compra.
O sol ponse no máis alto do día sen darnos conta de que estes minutos, horas e semanas serán narradas polos libros de historia. 12:25 segundo café da mañá. A curva non para de crecer e o pesadelo parece que non ten final. Hai que seguir. Collemos forza vendo uns highlights das Guerreiras de balonmán.
A pota xa soborda e o seu cheiro impregna toda a casa. Casa que se converte en oficina, taberna, lugar de confidencias, sala de cine e por momentos ximnasio. Os amantes do sofá e manta nunca imaxinariamos que o destino nos ía a gastar unha broma tan macabra.
Os amantes do sofá e manta nunca imaxinariamos que o destino nos ía a gastar unha broma tan macabra.
15:00 e na tele e na radio falta algo. Fáltannos resumos da xornada, goles imposibles, canastras sobre a bucina, fáltanos a salsa da vida para os amantes do deporte. Agora mesmo o deporte pasa a un segundo, terceiro ou décimo plano. Lavámonos as mans e volvemos ao traballo.
A tarde golpea con forza. Outro Challenge acumúlase á lista e case non queda papel hixiénico en casa. 18:19, unha peza de froita e ximnasio improvisado no salón coa camiseta do noso equipo favorito. Na nosa testa rezuma unha pregunta. Canto tempo levamos sen escoitar botar un balón?
20:45 volvémonos románticos. O reloxo marca o antigo horario Champions. O himno soa nos nosos oídos pero na pantalla non se cheira o céspede nin se ve rodar o balón estrelado. Anuncian semanas duras.
O himno da Champions soa nos nosos oídos pero na pantalla non se cheira o céspede nin se ve rodar o balón estrelado.
O soño aploma. 23:18. Tombados na cama miramos de esguello e na tele botan Un Domingo Cualquiera pero en realidade non o é. Ningún destes días o será.
