A unha xornada para o final da primeira fase da competición na Ok Liga, o HC Borbolla loita contra si mesmo para evitar erros menores que acaban custándolles puntos. Esta semana, ante o Garatge Plana Girona CH perderon 5-2 pero unha vez máis os minutos finais serviron para maquillar, para peor, o resultado contra as galegas. Falamos co seu técnico. Santiago Martínez Cancelo.
As Nosas: Recibíchedes un gol de penalti no arranque mesmo do choque. Condicionou o encontro empezar tan cedo por detrás no electrónico?
Santi Martínez: A verdade que non empezamos ben xa desde o quecemento onde Lucía tivo que ser atendida polas asistencias sanitarias tras sufrir e golpe na boca o que non permitiu que saíse desde o principio. Esto xa nos fixo empezar o encontro dun xeito un pouco “raro”. Aínda por riba pítannos un penalti en contra aos poucos minutos de comezar o partido…
A verdade que peor inicio non podiamos ter 1-0 en contra e aínda empeora a cousa cando, 2 ou 3 minutos despois, expúlsannos a Julia con cartón azul. Iso levou aparellado o consecuente libre directo que logra deter Fernanda Tapia.
Ese foi un punto de inflexion xa que, a partir de aí, pasamos a dominar o encontro con constantes chegadas á portaría rival. Faltounos, eso si, un pouco de acerto. Foi nestes minutos que logramos empatar o partido cun gol de Lara e así, con dominio de bóla, ocasións e empate a 1-1 chegamos ao descanso.
A.N.: Aguantades o marcador boa parte da segunda metade, pero logo se vos foi o partido?
Santi Martínez: A segunda parte comezou ao igual que finalizou a primeira, cun lixeiro dominio o noso, pero sen acerto cara a gol, logrando Girona o 2-1.
Non nos volvemos tolas polo gol e continuamos tentando xogar ao noso ritmo. Sen embargo, pasaban os minutos e non obtiñamos o empate e intentamos arriscar un pouco mais en busca do gol, sen ter éxito nos nosos ataques. Finalmente, a falt duns cinco minutos métennos o 3-1 pasando a arriscar aínda máis á procura do empate. Nestes minutos finais non estivemos ben, cometemos algúns erros aínda a pesar de volver marcar Lara o noso segundo gol.
Foi un partido no que ambos os equipos nos xogabamos moito e no que nós non estivemos cómodas, un partido raro.
A.N.: Unha vez máis o partido váisevos nos 5 minutos finais. Xa pasou máis veces. Que pensas que pode pasar nese momento do xogo, baixa a concentración, o fondo físico… a que pensas que pode ser debido
Santi Martínez: Non sei exactamente o motivo, creo que no caso desta fin de semana tratouse dunha mestura de infortunio, algún descoido e que enfronte tiñamos a un equipo que as sabe todas. O Girona sabe levar os partidos ao seu terreo para aproveitar a veteranía dalgunha das súas xogadoras e ese ‘outro hockey’. Polo menos puidemos salvar o golaverage co Girona, que nunca se sabe o que pode pasar máis adiante.
A.N.: Este triunfo permite ao Girona escapar da parte baixa e colocarse cuartas. Un triunfo múdao todo nesta Ok Liga, non si?
Santi Martínez: Eu non descartei nunca ao Girona para meterse no grupo de arriba xa que é un equipo moi difícil na súa pista e quedaban partidos contra rivais directos, polo que dependían delas mesmas para meterse.
A.N. Agora estades nos catro últimos postos: vós, o Alcorcón, o Cuencas Mineras e CP Las Rozas que é o voso último rival nesta fase. Como afrontades ese cruce?
Santi Martínez: Nós debemos gañar a Las Rozas para incrementar os puntos de cara á segunda fase xa sexa estando no noso grupo o Girona ou Las Rozas.
