- Ademais de grandes resultados -nunca baixou do terceiro posto en Liga-, o preparador alacantino Prades deixa unha pegada indeleble a nivel persoal no club e no pobo.
- A afección do Inferno da Sangriña acudiu o pasado venres a render unha homenaxe ao técnico para agradecerlle tantos éxitos e traballo.
Sempre é duro dicir adeus. E máis a quen che faga tocar o ceo. Pero os ciclos non son infinitos e o de José Ignacio Prades no Mecalia Atlético Guardés pecharase cando conclúa a presente tempada. As súas responsabilidades como seleccionador estatal non son compatibles coa dirección dun club, polo que ten que decir adeus ao equipo galego.
O técnico de Petrer pon así fin a seis anos inesquecibles, nos que levantou un título de Liga, nunca se baixou do podio no torneo da regularidade, clasificouse sempre para as competicións europeas e rozou a gloria na Copa da Raíña da semana pasada. Unha traxectoria que eleva ao alacantino á categoría de mellor adestrador da historia do club.

José Ignacio Prades chegou á Sangriña no verán de 2016. Púxose á fronte dun equipo que viña en progresión desde o seu ascenso á División de Honra. Esa mesma tempada, fixo historia ao levar ao Atlético Guardés cara ao título de Liga, a xesta máis grande nos 55 anos de vida da entidade. Un campionato inesquecible, que quedará para sempre na retina de todos os afeccionados. A partir de aí, foi capaz de manter unha regularidade tempada tras tempada, co seu equipo sempre no podio da competición. Baixo a batuta de Prades, o Guardés nunca baixou do terceiro posto. O mellor exemplo, o pleno de clasificacións continentais durante a súa estancia na Guarda.
Na segunda campaña, a 2017/18, rozou coa xema dos dedos a reválida do título. Só o golaveraje apartoulle de ser campión de novo e houbo de conformarse coa segunda praza empatado a puntos con Bera Bera. Nos cursos 2018/19 e 2019/20 asinou senllos terceiros postos. E o ano pasado, novamente foi subcampión. Un rendemento que demostra a extraordinaria capacidade de Prades en torneos ligueiros. Sobre todo, tendo en conta que dirixía un equipo cun orzamento sensiblemente inferior ao de transatlánticos como Bera Bera ou Rocasa e agora tamén Málaga.

Nos catro partidos que restan para finalizar a competición, o técnico de Petrer poñerá todo do seu parte para manter ao Guardés nese podio ligueiro ou, como mínimo, pechar unha nova clasificación europea. Todo iso despois de obter un subcampeonato na Copa da Raíña nunha fin de semana inesquecible en Donostia.
Pero a pegada que deixa Prades na Guarda vai moito máis alá dos grandes logros deportivos. O preparador alacantino gañouse o agarimo de todos os estamentos do club e do pobo en xeral. É unha persoa moi querida, involucrada e integrada na vida diaria da localidade miñota, o que lle converteu nun guardés máis.
Na rolda de prensa de despedida de José Ignácio Prades o técnico estivo acompañado por José Manuel Silva, xerente do club, que desexou sorte ao adestrador no futuro. “Hoxe é un día triste. Pero feliz xa que alguén que fixo tanto por este club e o puxo onde o ten posto, un amigo, ve como a súa traxectoria o leva a ser seleccionador. Desde o club desexámoslle os maiores éxitos”.
José Ignacio Prades: “O título de Liga foi algo imborrable”
José Ignacio Prades lanzaba un agradecemento “a todo el mundo, club, afección, patrocinadores, compañeiros, persoal do club, a todas as xogadoras e aos medios”. Sobre os sentimentos encontrados que conleva a decisión admitiu que “intenta non pensar demasiado. O último día, cando xa non vaia adestrar, afronterei a realidade. Polo de agora, prefiro non pensalo. Cando chegue o día vivireino illado e arroupado polos meus. Aínda quedan cousas importantes polas que loitar e o grupo ten que facelo. Hai moitas cousas importantes polas que pelexar aínda e haino que xestionar aínda”.
Sobre os recordos que leva da Guarda, explicaba que o “título de Liga foi algo especial, ninguén o esperaba. Foi unha tempada magnífica. Logo a Champions en Alemania… cada tempada tivo momentos bos. O título será imborable. Houbo momentos bos e malos, é o día a día do deporte, equilibrar os bos e non tan bos momentos. É un día triste pero da man doutra persoa chegará outro título, o club e a afección meréceno”.
O técnico non desbota, de feito, continuar residindo na Guarda.
Durante meses o preparador compatibilizou o traballo como adestrador do Mecalia Atlético Guardés e o posto de Seleccionador das Guerreras. Prades resaltaba o traballo en equipo: “Cando non estiven o equipo sempre quedou en moi boas mans. Houbo moito estres, moito traballo, pero non foi negativo. Foi unha época de moita carga de traballo pero moita satisfacción e orgullo”.
Consultado sobre se tiña algunha mensaxe para a afección do Inferno da Sangriña explicaba: “Pouco se lle spode pedir, so agradecerlles todo o que fan. A afección da Guarda é especial, única. Ogallá todo o mundo puidera vivir esto, eu fíxeno durante seis anos. Sempre estaremos en débeda co Inferno da Sangriña. O club chegará a outra final e ganará e o celebraremos”.
Destacou Prades o traballo coa base do Guardés: “Teríame gustado poder ter máis tempo para a canteira, pero a xente que traballou a canteira estes seis anos fíxoo moi ben”.
Homenaxe do Inferno da Sangriña a Prades
A entidade brindoulle unha homenaxe o pasado venres na Sangriña. As portas do pavillón abrironse ás 20:00 para todo aquel que quixiera puidera asistir para expresar o seu agarimo e a gratitude ao técnico.
Alí estivo toda a xunta directiva do club galego, equipos e adestradores da entidade e, por suposto, o primeiro equipo. O mellor adestrador da historia do Mecalia Atlético Guardés non merecía menos.
Así se despide a un gran guardés en A Sangriña pic.twitter.com/rqQpmvd6Wi
— OInfernodeASangriña (@infernosangrina) May 6, 2022
O vindeiro ano será unha tempada de gran renovación no Mecalia Atlético Guardés. O equipo miñoto non contará de cara a vindeira temporada con Paula Arcos, Gabriela Pessoa, nin co seu adestrador José Ignacio Prades.
Todo apunta a que Paula Arcos militará no Bera Bera donostiarra no vindeiro curso e que Gabriela Pessoa asinará polo Rincón Fertilidad Málaga.