Hai cousa de dous anos e medio, o rugby rexurdiu en Viveiro, unha aldea galega poboada, non por irreductibles galos, senón apaixonados do deporte oval. Hai máis de dúas tempadas, renaceu o Asterix Viveiro, desta vez en forma de escola, e cunha meta clara: “Non queríamos ser un club de rugby estándar”.
Así o explica Óscar Lara, director deportivo do club, que xurdiu a raíz dun grupo de pais coa inquedanza de “ofrecer unha alternativa de deporte que non fora o tradicional fútbol ou ximnasia rítmica, que semellaba o predestinado para as nenas e nenos de Viveiro”.
Lara era un deses pais que se esforzan para achegar á rapazada ao rugby, e a súa descendencia herdou o seu amor por este deporte. A súa filla Mariña foi unha das campioas galegas sub14 e o seu fillo Teo participa activamente nas categorías inferiores.
Cun interese no deporte oval máis que demostrado na localidade, o obxectivo destes galos é “establecer a practica de rugby en Viveiro e arredores. Crear unha especie de tecido social de apoio a nenas e nenos”.
Un club coa vista posta na base
O Asterix non é un club de rugby ao uso, senón que se centra na súa función de Escola. Porén, traballan por non deixar a ningunha nena ou neno fóra por non poder pagar as cotas, polo que se subvencionan a través de pequenos patrocinadores privados e os abonos familiares dos membros do equipo.
“Queremos que cada vez haxa máis nenos e nenas que o contemplen como un deporte máis, non queremos que deixen de facer outros deportes por facer rugby. Compartimos nenos e nenas co baloncesto, remo, piragüismo… E iso apórtanos valor. Que sexa unha alternativa máis, que poidan recorrer a ela, queremos que os nenos queiran vir, non que se vexan obrigados”, apunta Lara.
Óscar Lara: “Compartimos nenos e nenas co baloncesto, remo, piragüismo… E iso apórtanos valor”
No inicio, tiñan nenos de entre 8 e 12 anos, e agora abranguen dos 6 aos 15. A Escola Rugby Asterix comezou coa idea de ter equipos sub8, sub10 e sub12, todos eles mixtos, pero as nenas van medrando e con elas o club. “Queremos ver ata onde podemos chegar, non poñemos límites”, explica Lara.
Herdeiras do rugby de Viveiro
A orixe deste club xorde co rugby de Ribadeo como inspiración, cunha escola propia que despuntaba. Entón, Óscar Lara, partindo dos seus vinte anos de experiencia como xogador, propuxo estender a práctica do rugby na rapazada viveirense.
Óscar Lara: “Mantiñemos o nome, pero non queríamos ser un club estándar, senón unha escola para fomentar o deporte”
Á hora de escoller nome, non houbo complicacións. “Aproveitamos a nomenclatura que tiña o antigo club de rugby que houbera en Viveiro a finais dos 80, que se chamaba o Asterix. Pareceunos un detalle manter o nome de Asterix, e era moi cómodo; xa estaba feito e non tiñamos que pensar. Mantiñemos o nome, pero non queríamos ser un club estándar, senón unha escola para fomentar o deporte entre os pequenos, e as pequenas, claro”, explica o director deportivo.
Elas serán leoas
Esta tempada, a Federación Española de Rugby lanzou a campaña “Yo seré Leona“, coa intención de fomentar o rugby feminino e manter ás nenas vinculadas a este deporte. En Viveiro, o programa chegou grazas a Maitane, xogadora do CRAT orixinal da localidade lucense.
O club solicitou a Elsa Porto, xogadora do equipo coruñés, como madriña. Desde entón, ela e a súa compañeira viveirense acuden a adestramentos para facer obradoiros co Asterix, mentres que as pupilas viaxan á Coruña para ver partidos do CRAT, antigo club do propio Lara.
Un equipo de campioas sub14
En Viveiro, hai futuro no rugby feminino. O seu equipo sub14 proclamouse esta tempada campión de Galicia. Martina, Pauli, Carmen , Andrea e Mariña foron as mellores no campionato organizado pola Federación Galega de Rugby.
Ser vencedoras permitiulles acudir ao Campionato estatal, onde se enfrontaron ás mellores xogadoras de España, “unhas rivais durísimas”. Finalmente, estas galas rematarno sétimas, pero de volta a Viveiro non se levaron o resultado, senón a “experiencia vital”.
Presenza feminina máis aló do campo
A Escola Rugby Asterix conta con xogadoras femininas e masculinas, nun porcentaxes moi igualados: “Temos en torno a 43 fichas de xogadores e diria que máis do 40% son femininas. Non están distribuidas uniformemente, sub14 e sub8 son case todas nenas, sub10 está igualado, pero sub12 son mais nenos”, apunta Óscar Lara.
A clave da difusión está no “boca a boca, unha vez que unha nena vén e esta contenta fala coa compañeira de clase e lévaa. Unha vez vencidas as reticencias iniciais dos pais, que adoitan a ser bastantes, anímanse e normalmente quedan”, engade.
Óscar Lara: “A directiva é fundamentalmente feminina”
Porén, a presenza feminina non se limita ao campo, e a directiva é “fundamentalmente feminina”. Tanto a presidenta como a tesoureira son mulleres, así como varias vogais, un total de oito dos once compoñentes.
Desde o comezo, as mulleres involucráronse con este novo club de rugby. “A presidenta é Paula Cortizo, que estivo desde o primeiro momento disposta a participar e facerse cargo das responsabilidades“, recorda Lara.
Rugby social
Nos postos de dirección “a presenza feminina é abrumadora”, porén, o director deportivo apunta que “falta que se presten a adestrar”. A Escola Rugby Asterix non conta con ningunha técnica, aínda que semella que isto seguirá así por pouco tempo.
“Este ano a Federación Galega de Rugby sacou varios cursos de monitor de rugby e adestrador e moitas das nais fixeron este curso. A miña idea deste ano próximo é incorporalas nestas labores”, explica Lara.
O seu compromiso polo deporte oval vai máis aló, e pretenden tamén traballar no rugby adaptado e inclusivo. “O xerme inicial viu porque unha asociación, Camiña de Burela, que quixo facer un día de rugby na praia. Fixemos unha xornada lúdica moi divertida e espertou o gusanillo para facer o curso de adestrador e mover a roda. Agora con Aspanane, que é a asociación máis forte de Viveiro, queríamos comezar obradoiros de rugby e incorporar equipos, tanto con eles como cos pais. Pero dependemos de como evolucione o tema da COVID”, sinala.
Co éxito que está a ter o club, semella que este grupo de irreductibles viveirenses xa atoparon a súa poción máxica: o rugby.