Na primeira percepción pode parecer voleibol. Pero non o é. Ten nome propio. Chámase cachibol. O Aceites Abril CVO creou un pequeno equipo no cal o primordial non é a competición, senón a ilusión que lle poñen as xogadoras e os xogadores a esta modalidade. Trátase dun deporte mixto semellante ao volei, pero con matices. Hai normas que varían e fanno algo diferente, se cadra, único. De feito, unha das singularidades é que se trata dunha modalidade con gran acollida entre a xente maior e polo tanto contribúe a fomentar a práctica deportiva grupal entre persoas de máis idade. Incluso xente nunca antes fixera deporte.
Que vos parece se removemos os seus inicios? Como moitos outros deportes, o cachibol é orixinario dos Estados Unidos. Máis concretamente de New Orleans, na universidade de Sophie Newcombe.
Esta idea parte do maxín dunha muller. A encargada foi Clara Gregory no 1985. Xustamente un ano anterior da invención do deporte que máis similitudes ten con el, o voleibol. Pero como sempre, o rol da muller no mundo deportivo, naquel entón, pasaba moi desapercibido.
A Galicia, aínda tardou en chegar uns cantos anos. Pero, en 2004, Antonio Piñeiro, un vigués, descubriu o cachibol en Puebla (México). E deu en difundilo por toda a comunidade galega coma tamén no resto do país.
A simple vista o voleibol e o cachibol parecen o mesmo, pero non
Esta modalidade deportiva xógase nas mesmas instalacións que o voleibol. As dimensións do campo son tamén de 9 metros. Pero a rede está a distinta altura. No primeiro inventado, está máis alta.
“Entón é máis difícil porque hai que saltar. E nos en este caso non temos que saltar tanto. Aínda que xeralmente nunca saltamos”, explícanos para As Nosas, a coordinadora e xogadora do conxunto ourensá, Flora.
Tamén son menos xogadores. Nalgunhas ocasión hai catro e catro, onde están dos diante e dous detrás. Existen excepción nas que, as veces, son cinco, con tres por riba e dous por abaixo.
Flora apuntou sobre a modalidade do xogo que o balón pásase de atrás para adiante. Os que están más preto da rede son os encargados de tirala para outro lado. Pero claro, “tamén os de atrás poden facer a mesma función perfectamente”.
Ademais rotan na metade da pista na que teñen que estar. Cando fan un punto móvense un posto, coma no volei. No sentido das agullas do reloxo. Iso sí, collen o balón coa man, é dicir, o poden agarrar. “Se queres dar a palmada pódela dar pero case sempre a collemos”, afirma Flora. E non hai límite de pases nun equipo.
No cachibol non hai unha competición, xogan partidos amigables
O plantel do conxunto da Cidade das Burgas non milita en ningún competición. Sempre soen a ir a xogar de maneira amigable. Como di a coordinadora do Aceites Abril: “todos gañamos e todos perdemos. Non hai nin gañadores nin perdedores”.
A provincia galega que se encarga de organizar estes encontros é Vigo, da man de Antonio Piñeiro. Os invitan a xogar e eles van sen pensalo dúas veces.
Por parte da provincia ourensá non reciben ningunha aportación para poder traer a alguén o pavillón: “Por desgraza en Ourense nunca nos axudaron a poder nos a traer a ninguén. A ver se logro eu, este ano que ven, que fagan algo, como un torneo e veñan os equipos a xogar aquí”, reclama Flora.
Pero non só van a Vigo. Teñen ido a xogar a calquera outra parte da comunidade. Flora enumerounos os diferentes equipos galegas que practican o cachibol:
“En Xinzo hai un equipo e en Paderne, un pequeno que está comezando aínda. En Vigo, é onde máis equipos hai equipos que xogan e todos os días teñen competición. Despois tamén temos ido a Santa Comba, A Coruña, e en Lugo. Ou sexa hai bastante. Vaise promocionando tamén un pouco”.
O día antes do partido
Para o equipo do Aceites Abril non existen os nervios: “Nada, non temos ningún”, apunta Flora. O que sí que teñen é moita ilusión, o día antes dun encontro. Eles defínense como un grupo moi unido. Pásano moi ben, xa desde que se montan no bus comeza a festa para este grupo.
Isto incrementa cando a familia aparece nos campos. “Vennos a ver os nosos fillos e os nosos netos”, di unha Flora moi contenta. Cando saben que xogan, sempre se apuntan a velos. Salvo que xoguen fora porque por algunhas circunstancias non poden acudir. “En verdade tamén veñen para facernos as fotos, e claro, que che vou a dicir, nos estamos máis felices que os rapaces pequenos”.
Nin o cachibol, nin o deporte en xeral entende de idades
Seguramente ás persoas que acudan por vez primeira a ver un partido de cachivol pode que lles chame a atención a media de idade que é superior á habitual na práctica de deportes de grupo. Pero e que o cachivol, como o deporte en xeral, non entende nin xénero, nin idade,
Na cancha, os compañeiros de equipo tamén son amigos. No caso do Aceites Abril, o grupo está moi unido. Unha proba é que non tendo monitor, entre eles amañan. E contan que, polo de agora, nunca tiveron ningunha palabra por enriba doutra. “Entón é unha harmonía tremenda, que fai que o pasamos pipa”, fala Flora.
Adestran dous días a semana: martes e xoves de 11 a 12. E moitas veces sábelle ata pouco: “Pásanos o tempo voando”. Pero non só se quedan aquí. A unión que teñen permítelles quedar para facer algunha outra cousa. Como, por exemplo, ir a comer todos xuntos ou incluso ata cantar mentres están adestrando.
A pesar de que comentara que nos encontros que fan non hai nin perdedores, nin gañadores, o Aceites Abril leva moitas vitorias enriba. Flora apunta sobre isto: “Cando gañamos non vexas a festa que montamos”. Son como se foran nenos pequenos.
Non lles gusta ter vacacións no cachibol. O tempo pásalles máis largo: “Temos ganas sempre de volver a cancha porque fixemos amizade sobre todo con xente que non coñecías e agora eres inseparable delas”. Ademais tamén do exercicio que fan. Móvense como cativos porque o deporte como calquera outra actividade non entende de idade.
Son un conxunto mixto pero non hai distinción entre homes e mulleres. Flora nos dixo que era xenial xogar con eles. Teñen moi boa convivencia. É moi importante debido a situación que pasaron as mulleres no mundo deportivo. Non foi un camiño moi chairo, tiveron moitas fochancas para estar onde están agora mesmo. Iso sí, neste equipo, as encargadas de meter a caña, son elas.
