Afeccionada ao deporte desde que estaba na escola, Josefina (Fini) Maestu (Vigo, 1973), non imaxina unha vida lonxe do deporte. Tras décadas dedicadas ao atletismo e ao montañismo, a galega forma agora parte como vogal das directivas da Federación Galega de Atletismo e a Real Federación Española de Atletismo.
Malia que a representación feminina é maior, a paridade aínda non se acadou. “A sociedade é moi patriarcal e custa entrar”, admite preguntada pola falta de mulleres nas Xuntas Directivas do mundo do deporte.
Por que faltan mulleres nos postos de decisión?
Maestu forma parte desde o 2020 da Federación Galega de Atletismo, e tamén o fai do organismo español desde decembro do mesmo ano.
Na súa carreira tamén formou parte da Federación Galega de Montañismo, onde se encargaba das tarefas do ámbito de muller e deporte. Ocupou o cargo entre xullo do 2017 e decembro do 2019, cando decidiu dimitir por discrepancias co resto da dirección.
Así mesmo, é vicesecretaria da Asociación Galega de Xestores Deportivos (AGAXEDE), preside o Club de Montaña Coruña, do que tamén é fundadora, desde novembro do 2018. É ademais a delegada de Protección do Protocolo para a Prevención, Detección e Actuación fronte ao acoso laboral e sexual, a discriminación e ou abuso sexual da FGA desde febrero do 2021.
Con todo, Maestu é case unha excepción e admite que é complicado entrar nos postos de poder no deporte “porque é un mundo de moitos egos”.
Segundo apunta a vogal da FGA e a RFEA, moitos homes ocupan xa os postos de presidencia e prefiren apostar por persoas da súa confianza “que adoitan a ser homes”, á vez que desconfían das mulleres.
Pero esta non é a única explicación. O rol feminino das mulleres como coidadoras impide tamén que elas mesmas dean un paso adiante e comprométanse coas Xuntas Directivas: “As mulleres implícanse menos por temas familiares. Cando pides unha implicación non responden porque xa teñen moito co seu día a día. É un hándicap, porque as mulleres somos máis coidadoras e cústanos máis dar o paso. Cando o das xa é a todo. É cuestión de romper barreiras”.
Fini Maestu: “As mulleres somos máis coidadoras e cústanos máis dar o paso. Cando o das xa é a todo. É cuestión de romper barreiras”
De todas formas, a galega resalta que tamén hai organismos que pensan só na capacidade das persoas, máis aló do seu xénero, tendo en conta “a experiencia e a actitude”. Tamén hai casos nos que a esixencia é máxima, demandando un maior compromiso. Un exemplo disto é a propia FGA, presidida por Isidoro Hornillos, ao que Maestu alaga asegurando que “é un xestor incríble, non para, e apréndese moito con el, pero tamén é moi esixente e non calquera persoa pode estar na roda”.
A equidade nas Xuntas Directivas está máis preto, pero queda camiño
Actualmente, só 10 membros da Xunta Directiva da RFEA son mulleres, dos 18 que compoñen o organismo. No caso galego, hai catro mulleres polos 12 homes que conforman a Xunta Directiva da FGA.
Maestu, que forma parte destas federacións como vogal desde os últimos meses, explica que as subvencións do Consejo Superior de Deportes que promoven a equidade facilitaron o aumento do número de mulleres nas directivas, pero tamén na contratación de deportistas de alto nivel. Porén, este ano tiveron lugar varias eleccións nas federacións “e algunhas non o cumpren”.
Deporte, alimentación e vida social, a base para Fini Maestu
A deportista galega non entende a vida sen deporte, e para ela é unha dos piares básicos do seu día a día. Malia que admite que “a alto rendemento non se pode estar toda a vida, ten unhas consecuencias e unha intensidade que non se poden manter; é imposible. Si se pode realizar deporte e competir, aínda que non sexa a alto nivel, creo que é bo por saúde e polas relacións sociais”.
Fini Maestu: “Si se pode realizar deporte e competir, aínda que non sexa a alto nivel, creo que é bo por saúde e polas relacións sociais”
As deportistas que son nais poden promover a práctica deportiva na súa familia, sendo a viva imaxe dos beneficios do deporte: “Se tes familia e fas deporte, pois os teus fillos o farán, é unha cadea. Eles vanse incorporando, ven desde pequenos que a practica de actividade física se pode realizar”.
Maestu vive isto nas súas propias carnes, e recorda como os seus propios fillos practican actividade física desde pequenos. Tal e como explica, o deporte “convértese nunha necesidade para estar ben física e mentalmente”.
Fini Maestu: “Deporte, alimentación e vida social teñen que ser a base”
A galega entende que se lle debería dar a mesma importancia ao deporte que a que se lle da á alimentación como parte da vida diaria. “Debería estar na base das mulleres e dos homes. Deporte, alimentación e vida social teñen que ser a base”, subliña.
Como promover o deporte feminino
Dar o paso adiante para incluir a actividade física na vida diaria, e especialmente ás mulleres no mundo do deporte, non é labor só das persoas a nivel individual. Fini Maestu sinala que “os clubs teñen unha labor moi importante na divulgación e na creación de necesidade de realizar actividade física. Creo que teñen un papel súper importante”.
Desde a Federación Galega de Atletismo, que coñece de preto e da que forma parte como vogal de Muller e Igualdade, explica que “nos gustaría traballar en equipo, cos clubs e este ano co centenario, intentar visualizar ás mulleres que destacaron a nivel atlético en Galicia e visibilizalas”.
Esta visibilización da que fala é vital para que as nenas poidan contar con referentes e “para demostrar que podemos”. No mundo do atletismo as mulleres sempre estiveron presentes nas pistas, polo que “desde a Federación, este ano co centenario, intentaremos destacar o papel das pioneiras, no atletismo en Galicia”.
