A galega Laura Rey acadou o ouro no Campionato de Europa da modalidade de powerlifting no apartado de peso morto ao levantar 175 kg. A competición tivo lugar en Suecia. Laura Rey que milita no club Beersekers Strenght, foi tamén campioa de España 2021 no seu peso -57 kg, con 117,5 en sentadillas, 70 e 75 en press bancada, 145 e 170 en peso morto, o que fixeron que sumase un total de 362,5 e 12 puntos. Precisamente este logro acadado en Alhaurín de la Torre (Málaga) foi o que lle deu o pase á competición europea.
En As Nosas conversamos con ela sobre este hito, sobre como se prepara, como chegou a esta disciplina logo de pasar pola patinaxe artística e ao respecto dos seus futuros retos.
A.N.: O primeiro, parabéns por ese ouro acadado en Suecia no campionado de Europa de Powerlifting. Que se sinte?
Laura Rey: Moitas grazas, pois bueno a verdade é que me sinto moi orgullosa. Xa solo ir a representar ao teu país é un premio en si mesmo, e voltar co ouro, con ese momento no podio quédaseme para sempre. Competiamos con grandes rapazas, sobre todo estadounidenses e europeas; seguen sendo o top. En Francia, Suecia e Estados Unidos hai moitísimo nivel.
A.N.: A pandemia xa truncara o ano pasado a túa participación no estatal de Málaga. Para unha deportista que compite de maneira, digamos non tan periódica, é mellor ou peor un parón?
Laura Rey: Parar de todo non deberías facelo nunca, ao final tes que dividir un ano en tempadas competitivas, estruturar que competicións vas ter ao ano, e a partir de aí traballar. Os bloques de adestramento duran entre 4 e 12 semanas. Hai espazos de tempo nos que te centras máis en ganar músculo e outros na técnica. Tamén en expresar a forza máxima.
Este campionato de España foise aprazando e era desesperante, porque ti iniciabas un bloque, un picking, que son moi esixentes e demandantes de intensidade a nivel de sistema nervioso, e posteriormente tiñas que cancelar porque se adiaba a competición. Era un pouco un ir e vir e a peor parte levouna o adestrador, que tivo que facer e desfacer cambios.
A nivel psicolóxico é un pouco frustrante porque non tiñas unha data clara de competición, todo ese 2020 foi caótico neste sentido. En 2021 xa puidemos retomar e acudir a Málaga, que foi a cita que me deu pé a poder asistir o Europeo de Suecia.
A.N.: Falando do tema sicolóxico, existe preparación? Dependes case dun único día, dun único movemento. Como é lidiar con esa presión?
Laura Rey: Supoño que a preparación a tes que ir xestionando a nivel mental durante toda a tempada. Evidentemente creo que a experiencia é un grao, non ten nada que ver a presión, os nervios ou a sensación que poida ter na segunda competición que nesta, que xa era a sexta e a sétima.
Ter experiencia competitiva é moi importante. É inevitable que todas nos marquemos uns números na cabeza a modo de resultados, e iso é a peor presión que podes ter: a de ti mesma. Porque aí é cando te podes frustrar. Todo depende dun día, o final é o esforzo de todo un ano nun momento e aí tes que demostrar todo o bloque en apenas un minuto.
Na medida do posible, a base resulta en estar tranquila, intentar descansar, a máxima relaxación posible, disminuir estímulos, empregar o menos posible o móbil, estar en contacto coa natureza, coidar moito a alimentación… Evitar factores estresantes. Ademais podes contar co traballo de sicólogos e sicólogas deportivas.
Non é o meu caso, non por ningún motivo en concreto, pero sí que recibin nalgún momento consellos e fálase moito da visualización. Durante os adestramentos e cando vas tirar pesado, intentar reproducir na túa cabeza todas as ordes e tal e como estás alí, que o vexas desde dentro e non desde fóra. Autodiálogo: “traballaches duro para conseguilo”.
A.N.: Probaches noutras disciplinas como a patinaxe artística. Que che fixo decantarte por este deporte?
Laura Rey: Tiveno que deixar polos estudos, funme a Coruña a estudar o Grao de Fisioterapia e non podía continuar co mesmo ritmo de adestramento. Estiven sen máis apuntada ao ximnasio, pero sin ningún obxectivo competitivo, pero foron varios amigos de clase e algún amigo de toda a vida que vían potencial en min e animáronme a probar. Puxéronme en contacto co meu adestrador actual, e despois de facer algún bloque con el animoume a adentrarme no powerlifting.
O clic que che fai a cabeza é ver as melloras, verte capaz de mellorar, porque é algo que fas por e para ti e ves que eres capaz de progresar. Isto estrapólase a todos os ámbitos da miña vida. É como un empoderamento, dígoo con total coñecemento de causa. E non hai nada máis ‘aditivo‘ que ver que podes ser cada día mellor, en todos os ámbitos. O powerlifting deume máis forza (rí) para poder acadar os meus obxectivos, e creo que é algo moi importante.
Laura Rey: “É como un empoderamento, non hai nada máis ‘aditivo’ que ver que podes ser cada día mellor”
A.N.: De profesión, fisioterapeuta, no que levabas ademáis moi ligada ao ámbito da forza xa varios anos. Coñecer o teu corpo é unha axuda ou unha presión engadida?
Laura Rey: Quizás nese aspecto non, porque levamos unha programación bastante estruturada. Xogamos moito coa autorreglación, ao mellor non tes un peso fixo para tal día, pero tes que ser capaz de autorregularte e que o teu propio corpo responde. Tes que levar as cargas fixadas previamente, e como non teño adestramentos libres, non teño esta problemática.
A.N.: Chiváronnos que un ‘ximnasio persoal’ e á pura usanza tamén é un empuxonciño. Pero de seguro que perfís como a túa parella ou o teu mellor amigo Alberto foron chave sobre todo cando xa estás neste mundo. Pero, nos inicios, quen che ven á memoria como hombreiro clave para apoiarte nos días non tan bós?
Laura Rey: Quizás o meu compañeiro de piso por aquel entonces, co cal compartín moitos adestramentos e sempre me animou a entrar no meu mundo. Pero moitas persoas ao longo do camiño foron soportes moi importantes para min.
A.N.: O teu obxectivo deportivo a curto e medio prazo pasan polo concurso no Estatal e incluso polo Mundial. A nivel persoal, como cres que se acaba co tópico de “as pesas son para homes” ou calar ás voces que falan de que os corpos de muller non son bonitos si fan pesas?
Laura Rey: Creo que está cambiando bastante a maneira de pensar, que cada vez son máis as mulleres que fan traballos de forza e non só de cardio. Ademais, divulgativamente tamén son cada vez máis as figuras de nutricionistas ou outros expertos e expertas que difunden este tipo de información e axudan á veracidade. A nivel de Internet, hai moitas figuras tamén con moita influencia que fan un traballo bastante importante. Pero ao final, creo que é algo que nos últimos anos cambiou mogollón.
Hai cinco anos diríache que moitas das que nos adicamos a isto tivemos que soportar comentarios deste calibre, pero agora si que cambiou bastante a maneira de pensar. Ti mesma cos teus actos e co que vas conseguindo é como demostras que non teñen razón.
Laura Rey: “Hai cinco anos diríache que moitas das que nos adicamos a isto tivemos que soportar comentarios, pero agora mudou bastante a maneira de pensar e ti mesma cos teus actos e co que vas conseguindo demostras que non teñen razón”
Laura Rey: “Ogallá non diferenciásemos entre masculino ou feminino para falar de deporte”
A.N.: Que lle dirías a unha rapaza que quere empezar nisto? Observas un incremento na participación feminina respecto aos teus comezos?
Laura Rey: Que teña paciencia, que o principio progrésase moi rápido, son eses avances “de novato”, nunca mellor dito, pero hai que ter paciencia. Non desesperar nos momentos de estancamento, porque sempre saímos deles, e desfrutar tamén doutros ámbitos da vida. A realidade é que este non é un deporte maioritario e non imos vivir disto. Falaría do ámbito da nutrición e poderiamos estar aquí días enteiros, e non é algo co que hai que obsesionarse. Coller este proceso con ganas, centrarse moi ben na técnica e na ganancia muscular e obter unha boa base, que será chave no futuro.
Laura Rey: “En perspectiva de xénero, ogallá que algún día non teñamos que diferenciar masculino ou feminino para falar de DEPORTE, o fin e o cabo é algo que nos une a todas e todos”
Gustariame animar a todo o mundo a iniciarse no deporte de forza, por saúde, por todos os beneficios que podes acadar a nivel metabólico, endocrino ou óseo.
En perspectiva de xénero, ogallá que algún día non teñamos que diferenciar masculino ou feminino para falar de DEPORTE, o fin e o cabo é algo que nos une a todas e todos.
Ver esta publicación en Instagram
