A apertura do CGTD de Pontevedra converteuse nun sinónimo da nova normalidade para os atletas da Sociedade Ximnástica de Pontevedra. Ata o 22 de xuño tan só podían adestrar nas pistas os Deportistas de Alto Nivel (DAN). Isto provocou que, coa desescalada, as atletas ximnásticos tivesen que desprazarse ás inmediacións do Río Lérez para poder levar a cabo os seus adestramentos.
O regreso do tartán afectou ás atletas. Elas mesmas comentaron que tiñan ganas de volver adestrar xuntas e de ver aos seus compañeiros, aínda que as condicións son distintas e provoquen limitacións no desenvolvemento dos adestramentos.
Iria Filgueira, lanzadora de martelo, cualifícao como estraño, pero positivo:
Para a maioría deles, a apertura supuxo un avance de liberdade e un aproximamiento cara ao que é “un adestramento máis normal, máis en serio, cos cravos e os tacos, que che preparan moito máis”, segundo comentou Pedro Fernández, velocista do club, ao que, aínda que montase un pequeno ximnasio na súa casa o confinamento acurtoulle o seu desenvolvemento atlético e, por iso, “anhelaba volver á pista”.
Este cambio tamén o notaron os saltadores. Marta González cualificou positivamente a apertura do CGTD, xa que agora pode adestrar con máis facilidades e con todos os utensilios que hai nunha pista de atletismo:
A ela e a Marta Barragáns, a diferenza da maioría dos atletas, os adestramentos no confinamento favorecéronlles. A primeira recoñece que “sempre lle gustou moito adestrar en casa” e que lle motivaba “ver que todo o grupo tiñamos traballo diario, que o adestrador se preocupaba porque o tivésemos de forma semanal e que estivese pendente de nós”. Para a segunda, o confinamento veulle ben fisicamente. Ela mesma asegura que está en mellor condición física que antes do confinamento e que iso se nota á hora de saltar.
